แหล่งท่องเที่ยวและของดี อำเภอละแม จังหวัดชุมพร

แหล่งท่องเที่ยวและของดี

อำเภอละแม จังหวัดชุมพร

บ่อน้ำพุร้อน ถ้ำเขาพลู

บ่อน้ำร้อนจำนวน 3 บ่อและมีชื่อเรียกคล้องจองกันคือ เอื้ออารีย์ธารทิพย์ อมฤตธารา และพฤกษาชลธาร

เรือใบโบราณละแม จ.ชุมพร

ปัจจุบันหาชมได้ยาก จึงได้มีการอนุรักษ์ ผ่านกิจกรรมเปิดโลกทะเลละแม ช่วงเทศกาลสงกรานต์ทุกปี

เรือใบโบราณละแม จ.ชุมพร

ปัจจุบันหาชมได้ยาก จึงได้มีการอนุรักษ์ ผ่านกิจกรรมเปิดโลกทะเลละแม ช่วงเทศกาลสงกรานต์ทุกปี

เรือใบโบราณละแม จ.ชุมพร

ปัจจุบันหาชมได้ยาก จึงได้มีการอนุรักษ์ ผ่านกิจกรรมเปิดโลกทะเลละแม ช่วงเทศกาลสงกรานต์ทุกปี

แหล่งท่องเที่ยวและของดี

อำเภอละแม จังหวัดชุมพร

แหล่งท่องเที่ยวและของดี

อำเภอละแม จังหวัดชุมพร

หอยจับวาย

สาขาเกษตรกรรม

เริ่มต้นนายประยงค์ ฤทธิโสม หรือลุงเที่ยง เป็นชาวประมงในพื้นที่หมู่ที่5 ตำบลละแม อำเภอละแม จังหวัดชุมพร ซึ่งลุงเที่ยงได้เริ่มทำเครื่องมือประมงลอบหมึกสายขึ้นมาหรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า กุ๊งกิ๊งเพื่อนำไปไว้ใช้จับหมึกสายในช่วงเดือนมีนาคม-เดือนเมษายน ซึ่งอุปกรณ์ชนิดนี้ลุงเที่ยงได้เริ่มคิดทำขึ้นมาด้วยตัวเองโดยการสังเกตวิธีการทำของชาวบ้านในสมัยก่อนมา แต่ส่วนมากในปัจจุบันนี้ชาวบ้านได้นำวิธีการทำเครื่องมือประมงลอบหมึกสายด้วยวิธีการที่ทันสมัยกว่า เช่นใช้ขวดในการทำเครื่องมือประมงลอบหมึกสายแทนหอยสังข์ในปัจจุบัน แต่ลุงเที่ยงยังใช้การทำเครื่องมือประมงลอบหมึกสายโดยใช้หอยสังข์ หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าหอยจุกพราหมณ์ เพราะหอยชนิดนี้มีเปลือกหนา ทนต่อการกระแทก โดยลุงเที่ยงได้นำมาตัดปลายขอบด้านหัวออกเพราะจะทำไห้เมื่อวายเข้าไปแล้วสามารถเข้าไปได้ง่ายแล้วจะทำไห้น้ำในตัววายสามารถไหลออกมาง่ายตัดด้านท้ายเพื่อให้น้ำหนักทั้งสองข้างสมดุลกัน และตัดขอบเปลือกด้านท้องให้เรียบเพื่อไม่ให้เกิดความคมของหอยสังข์ โดยวิธีการตัดนั้นจะใช้บล็อคตะปูเพื่อไว้ยึดหอยทั้ง4มุมเพื่อไม่ให้หอยสังข์เคลื่อนตอนตัด และจะตัดด้วยเครื่องเจียรไฟฟ้า หรือที่ชาวบ้านนิยมเรียกกันว่า ลูกหมู และเจาะรูด้านท้ายสำหรับร้อยกับเชือกคร่าว เชือกคร่าวใช้เชือกไยยักษ์ (Polypropylene) ด้วยสว่านไฟฟ้า เส้นผ่านศูนย์กลาง 4 มมเชือกห่างกันประมาณ 2 เมตร เป็นตัวล่อให้หมึกสายเข้ามาอาศัย ผูกเข้ากับเปลือกหอยลักษณะเป็นราวต่อกัน ( นคเรศ ยะสุข : 2555 : ออนไลน์ )

เมื่อร้อยหอยสังข์เสร็จแล้วเรานำที่ร้อยเชือกแล้วทั้งหมดนำมาใส่ลงไปในภาชนะที่จะนำไปใช้ใส่หอยสังข์ที่เจาะรูพร้อมที่จะนำไปวางลงในทะเลประมาณ160-200ตัว โดยการวางลุงเที่ยงจะออกไปวางกับเรือเล็ก โดยจะออกไปวางจากฝั่งประมาณ14ไมล์วางลอบเป็นแถวขนานกับชายฝั่งซึ่งมีระยะห่างประมาณ2เมตร ซึ่งใช้ทุ่นปูนซีเมนต์ยึดหัวและท้ายแถวเพื่อป้องกันการเคลื่อนที่ของแนวลอบ ผูกทุ่นธงต่อกับทุ่นปูนซีเมนต์เพื่อแสดงตำแหน่งของลอบเมื่อปล่อยหอยสังข์ลงทะเลหมดแล้วเราจะปล่อยไว้ประมาณ 2 วันจะกู้ที่นึงเมื่อครบ 2 วันแล้วเราก็เก็บขึ้นมาโดยวิธีการเก็บจะใช้วิธีการสาวขึ้นมาไว้บนเรือ เมื่อเราได้หอยมาแล้วเราจะเห็นตัวหมึกออกมาจากหอยสังข์แล้วเราก็จะทำไห้หมึกสายนั้นออกมาโดยมีเทคนิคอยู่ 3 อย่างคือ 1. ปล่อยให้หมึกสายออกมาเองโดยธรรมชาติ 2. ใช้น้ำจืดโดยการจุ่มลงไปในถังน้ำจืด แล้วหมึกจะรีบออกมาจากเปลือกหอยเพราะหมึกสายจะไม่ถูกกับน้ำจืด 3. ใช้น้ำเค็มหรือน้ำที่มีความเข้มข้นสูง



รวบรวมข้อมูลโดย อาจารย์ ดร.เชษฐ์ ใจเพชร

ขั้นตอนภูมิปัญญา

ขั้นตอนที่ 1
หอยจุกพราหมณ์ หรือ หอยสังข์จุกพราหมณ์ (Noble volute) เป็นหอยทะเลฝาเดียว ขนาด 5-15 ซม. เปลือกหนา ผิวเรียบ สีน้ำตาลอ่อนลายซิกแซกสีน้ำตาลเข้ม อาศัยตามหาดโคลนในเขตน้ำขึ้นน้ำลง ความลึกประมาณ 15-20 เมตร ที่เลือกใช้หอยสังข์ เพราะหอยชนิดนี้มีเปลือกหนา ทนต่อการกระแทกและหอยชนิดนี้ยังมีตัวใหญ่พอที่จะดักจับหมึกสายได้ ( กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง(กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง:. 2563: ออนไลน์:) จากการศึกษาพบว่า การนำหอยสังข์มาตัดแล้วทำเป็นเครื่องมือดักจับตัวหมึกสายนั้นเป็นภูมิปัญญาชาวบ้านของคนในพื้นที่หมู่ที่5 ตำบลละแมอำเภอละแม จังหวัดชุมพร ที่นำมาใช้ในการทำเป็นเครื่องมือดักจับหมึกสายในการเลือกหอยสังข์มาตัด 3 ส่วนออกให้ได้ขนาดเล็กลงเพื่อทำให้ตัวหมึกสายเข้าไปในหอยสังข์ได้สะดวก
ขั้นตอนที่ 2
โดยวิธีการตัดนั้นจะใช้บล็อคตะปูเพื่อไว้ยึดหอยทั้ง4มุมเพื่อไม่ให้หอยสังข์เคลื่อนตอนตัด และจะตัดด้วยเครื่องเจียรไฟฟ้า หรือที่ชาวบ้านนิยมเรียกกันว่า ลูกหมู ขั้นตอนในการตัดหอยสังข์มีอยู่ 3 ขั้นตอน คือ 2.1.ตัดปลายขอบด้านหัวออกเพราะจะทำไห้เมื่อวายเข้าไปแล้วสามารถเข้าไปได้ง่ายแล้วจะทำไห้น้ำในตัววายสามารถไหลออกมาง่าย 2.2.ตัดด้านท้ายเพื่อให้น้ำหนักทั้งสองข้างสมดุลกัน 2.3.ตัดขอบเปลือกด้านท้องให้เรียบเพื่อไม่ให้เกิดความคมของหอย(ประยงค์ ฤทธิโสม : 2563 ) จากการศึกษาจะเห็นว่า เครื่องมือที่ใช้ในการตัดหอยสังข์นั้นจะใช้บล็อคตะปูเพื่อยึดตัวหอยเอาไว้แล้วใช้ ลูกหมูตัดส่วนหัว ส่วนท้าย ส่วนกลางออก เพื่อให้ตัวหมึกสายสามารถเข้าไปได้ง่ายจะเห็นได้ว่าหอยสังข์มีขนาดเล็กลงเพื่อให้สะดวกต่อการจับหมึกสายหรือเป็นการเพิ่มจำนวนในตระกร้าจาก 160-200 ตัว เพื่อสะดวกในการวางและเก็บ
ขั้นตอนที่ 3
เจาะรูด้านท้ายสำหรับร้อยกับเชือกคร่าว เชือกคร่าวใช้เชือกไยยักษ์ (Polypropylene) ด้วยสว่านไฟฟ้า เส้นผ่านศูนย์กลาง 4 มม เชือกห่างกันประมาณ 2 เมตร เป็นตัวล่อให้หมึกสายเข้ามาอาศัย ผูกเข้ากับเปลือกหอยลักษณะเป็นราวต่อกัน เมื่อร้อยหอยสังข์เสร็จแล้วเรานำที่ร้อยเชือกแล้วทั้งหมดนำมาใส่ลงไปในภาชนะที่จะนำไปใช้ใส่หอยสังข์ที่เจาะรูพร้อมที่จะนำไปวางลงในทะเลประมาณ160-200ตัว(ประยงค์ ฤทธิโสม :. 2563:) จากการสังเกตเห็นว่าการที่เราเจาะรูเพื่อร้อยเชือกนั้นจะเกิดความสะดวกในการนำหอยสังข์ที่เจาะรูร้อยเชือกเสร็จแล้วจะนำลงไปปล่อยในทะเลได้สะดวก และยังสะดวกในการเก็บขึ้นมาอีกด้วย เมื่อหอยชำรุดเราสามารถเปลี่ยนตัวหอยได้เนื่องจากเราผูกเชือกไว้แบบคลายตัวสามารถปล่อยได้ ซึ่งเหมาะแก่การเปลี่ยนตัวหอยสังข์ที่ชำรุดและใส่หอยตัวใหม่เข้าไปแทนได้
ขั้นตอนที่ 4
วางลอบเป็นแถวขนานกับชายฝั่งซึ่งมีระยะห่างประมาณ2เมตร ซึ่งใช้ทุ่นปูนซีเมนต์ยึดหัวและท้ายแถวเพื่อป้องกันการเคลื่อนที่ของแนวลอบ ผูกทุ่นธงต่อกับทุ่นปูนซีเมนต์เพื่อแสดงตำแหน่งของลอบเมื่อปล่อยหอยสังข์ลงทะเลหมดแล้วเราจะปล่อยไว้ประมาณ 2 วันจะกู้ที่นึง(ประยงค์ ฤทธิโสม :. 2563:)
ขั้นตอนที่ 4
เมื่อครบ 2 วันแล้วชาวประมงก็ใช้เรือเล็ก หรือเรือใหญ่ออกทะเลลงไปเก็บหอยขึ้นมาโดยวิธีการเก็บจะใช้วิธีการสาวขึ้นมาไว้บนเรือ โดยเก็บตอนจะมีคนประมาณ2-3คน คนนึงจะเป็นคนเก็บหอยขึ้นมา อีกคนเขาอาจจะถือหางเสือเพื่อไปตามเส้นที่เก็บ โดยการเก็บขึ้นมาขึ้นมาบนเรือจะใช้วิธีการสาวขึ้นมา
ขั้นตอนที่ 6
เมื่อเราได้หอยมาแล้วเราจะเห็นตัวหมึกออกมาจากหอยสังข์แล้วเราก็จะทำไห้หมึกสายนั้นออกมาโดยมีเทคนิคอยู่ 3 อย่างคือ 1. ปล่อยให้หมึกสายออกมาเองโดยธรรมชาติคือเมื่อหมึกขาดน้ำเค็มมันจะคลานออกมาเองตามธรรมชาติ 2. ใช้น้ำจืดโดยการจุ่มลงไปในถังน้ำจืดเนื่องจากสภาพน้ำที่หมึกไม่คุ้นเคยมันก็จะคลานออกมาทันทีเพราะหมึกสายจะไม่ถูกกับน้ำจืด คือการใช้นำเค็มฉีดเข้าไปในหอยสังข์เพื่อให้ตัวหมึกออกมา 3. ใช้น้ำเค็มหรือน้ำที่มีความเข้มข้นสูง จากการศึกษาจะเห็นว่า การนำตัวหมึกออกมมาจากตัวหอยนั้นจะมีวิธีการที่จะทำไม่เหมือนกันแล้วแต่ชาวบ้านบางคนว่าเขาจะเลือกใช้วิธีไหนแต่การนำตัวหมึกออกมานั้นมีเทคนิคอยู่ 3 อย่าง คือ ปล่อยให้หมึกสายออกมาเองโดยธรรมชาติ คือเมื่อหมึกขาดน้ำเค็มมันจะคลานออกมาเองตามธรรมชาติ ในส่วนที่ใช้น้ำจืดโดยการจุ่มลงไปในถังน้ำจืด เนื่องจากสภาพน้ำที่หมึกไม่คุ้นเคยมันก็จะคลานออกมาทันที และใช้น้ำเค็มหรือน้ำที่มีความเข้มข้นสูง คือการใช้นำเค็มฉีดเข้าไปในหอยสังข์เพื่อให้ตัวหมึกออกมา